လမ္းႏွစ္သြယ္

လမ္းႏွစ္သြယ္

စာရႈသူအေဆြ

          သင္သည္ ဤေလာကထဲမွ တစ္ေန႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားရမည္ကို သတိျပဳမိပါသလား။ “ေသတစ္ေန႔၊ေမြးတစ္ေန႔” ဟု ထင္ေကာင္းထင္ေပလိမ့္မည္။ မွန္ပါသည္“ေသတစ္ေန႔၊ေမြးတစ္ေန႔”ျဖစ္၍ေၾကာက္စရာေကာင္းပါသည္။လူသည္တစ္ခါတည္းေသ၍ အျပစ္စီရင္ျခင္းခံရေပဦးမည္(ေဟျဗဲ၊၉း၂၇)။ အေဆြ၏အပုပ္ေကာင္သည္။သခၤ်ဳိင္းကုန္းတြင္လမ္းဆုံေသာ္လည္း၊ ၀ိညာဥ္အျပစ္စီရင္ျခင္းကိုခံရဦးမည္။ ေသၿပီးဘာျဖစ္ျဖစ္ဟုအေဆြထင္ေကာင္းထင္ေပလိမ့္မည္။ အေဆြ၏၀ိညာဥ္သည္မည္မွ်တန္ဖိုးရွိသည္ကိုသိပါသလား။ “လူသည္စၾကာ၀ဠာကိုအၾကြမ္းမဲ့အစိုးရ၍အသက္၀ိညာဥ္ဆံုးရႈံးလွ်င္ အဘယ္အက်ဳိးရိွမည္နည္း။အသက္၀ိညာဥ္ကိုအဘယ္ဥစၥာႏွင့္ေရြးနိုင္မည္နည္း။” စၾကာ၀ဠာနွင့္တန္းဖိုးမျဖစ္နိုင္ေအာင္ တန္းဖိုးရွိေသာ အေဆြ၏၀ိညာဥ္ကယ္တင္ျခင္းရရန္ ဤစာေစာင္ကိုေမတၱာႏွင့္ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေသလြန္ေသာ္လည္းရွင္လိမ့္မည္

ေသလြန္ေသာ္လည္းရွင္လိမ့္မည္ "လူဆိုတာေသမ်ိဳး"ဆိုတဲ့မၿမဲတဲ့တရားဟာလူ႔ဘ၀အမွန္တ၇ားၿဖစ္ပါတယ္။ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘ၀ဟာမေမ်ွာ္လင့္ဘဲ တစ္ေန႔မွာေသၿခင္းကိုအမွန္ရင္ဆိုင္၇မွာၿဖစ္တယ္။ဒါေပမဲ့သခ်ိဳင္းဟာဘ၀လမ္းဆံုးမဟုတ္ပါဘူး။ေသၿခင္းရဲ့ တစ္ဘက္ကမ္းမွာေတာ့တမလြန္ဘ၀ဆိုတာရွိေနပါတယ္။ထိုတမလြန္ဘ၀ဟာဒုကၡသံသရာစက္ကြင္းမၿဖစ္ဖို႔ သခင္ေယ၇ွုခရစ္္ေတာ္မွာအေၿဖရွိတယ္။ထို၀မ္းေၿမာက္ဖြယ္ရာဘ၀အေၿဖမွန္ကိုအသက္ရွင္တဲ့ဘုရားသခင္ရဲ့ ႏႈတ္ထြက္စကားေတာ္က်မ္းစာေတာ္ၿမတ္မွာေရးထားပါတယ္။ ခ်စ္မိတ္ေဆြ၊ ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားသခင္ကေၿမမွုန္နဲ႔ဇီ၀ကအသက္ကိုေပါင္းၿပီးလူသားကိုဖန္ဆင္းခဲ့တယ္အဲဒီအ ခ်ိန္ဟာဖန္ဆင္းရွင္နဲ႔အၿမဲမိတ္သဟာရဖြဲ႔တဲ့အသက္တာၿဖစ္ခဲ့တယ္ဒါေပမဲ့"မစားႏွင့္"ဆိုတဲ့၀ိညာဥ္တရားကိုခ်ိဳး ေဖာက္တဲ့အတြက္"စားလွ်င္အမွန္ေသရမည္"ဆိုတဲ့အၿပစ္က်ိဳးဆက္ရဲ့သံသရာအစၿပဳခဲ့ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီးအၿပစ္တရားကလူဘ၀ကိုလြမ္းမိုးလာတယ္။ဒါေၾကာင့္ဆာလံက်မ္းေရးတဲ့ဆရာကကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးသည္ေမြးဖြား ခ်ိန္မွစ၍ဆိုးညစ္ခဲ့ပါ၏ေမြးဖြားကတည္းကအၿပစ္ရွိပါ၏(ဆာလံ ၅၁:၁၄)လိုဆိုခဲ့ပါ၏။